Kadichi, yaʼni qovoq sotuvchi yigit Xolmurodni bir kuni mashinasi yurmay qolib, koʼchadagi yoʼlovchilardan itarib yuborishni soʼraydi. Ular yordam qilishadi va Xolmurod mashinasini zoʼrgʼa yurgʼazib, xonanda Bunyodbekning ofisi yoniga borib qoladi. Bu vaqtda Bunyodbek prodyuseri va sozandalari bilan qattiq tortishib, jahl qilib koʼchaga chiqib ketadi. Xolmurod mashinasini uning ofisi yonida toʼxtatib, Bunyodbekning devorda osigʼliq turgan katta bannerdagi suratiga havas bilan tikiladi. Oʼzicha, xonandalarga mazza, deb oʼylaydi. Shu payt koʼzi asabiylashib turgan xonanda Bunyodbekning oʼziga tushadi va u bilan soʼrashib, oʼz fikrini aytadi. “Xonandalarga mazza, chiroyli kiyinib, suratlarga tushib, yayrab yurasiz” deydi. Bu gapi Bunyodbekning jahlini chiqaradi. Xolmurodning tashqi qiyofasi oʼziga oʼxshashligini koʼrib, uni qoʼlidan tortib, ofisiga olib kirib, prodyuseri va sozandalariga topshirib, u bilan oʼrin almashadi. “Siz bir oy xonanda boʼlib turing, men oʼrningizga bir oy kadi (qovoq) tashiyman” deb chiqib ketadi. Xolmurod xonandalikni eplay oladimi? Bunyodbek-chi? U kadi (qovoq) tashishni eplay olarmikan? Ikki qiyofadosh oʼzlarini hali oldinda qanday sarguzashtlar kutayotganligidan bexabar edilar.